بر اساس این گزارش، پایه‌شناس در گفت و گو با سینماپرس گفت: «هر شخصی در این زمینه نظری دارد عده ای عقیده دارند که مستندها باید در سینماها اکران شود، عده ای بر این باورند که بایداز تلویزیون پخش گردد و برخی دیگر می گویند در شبکه نمایش خانگی توزیع صورت گیرد اما از نظر من در شروع نیازاست یک سازمانی برای جذب مخاطب بنا شود تا با فعالیت خود در این زمینه دیدن فیلم مستند در میان مردم را رایج کند. »
وی ادامه داد: «در این سازمان باید یک سازو کاری وجود داشته باشد که مخاطب هر فیلمی پیدا شود به طور مثال باید در نظر گرفت که هر فیلم مستند با چه گروه و دسته ای می تواند ارتباط برقرار کند و بعد از آن، سازمان مربوطه فیلم را برای مخاطب خاص خود نمایش دهد.»
این مستندساز اضافه کرد: «ما در خیلی از مکان ها امکان نمایش فیلم مستند را داریم از وزارتخانه ها گرفته تا فرهنگسراها و سینماها حتی شبکه نمایش خانگی، اما نمایش فیلم مستند شرط دارد آن هم این است که فیلم ها در جایگاه خود پخش شوند. به طور مثال یک فیلم را به آموزش و پرورش ارائه دهیم که به دانش آموز و تحصیل او مربوط شود اگر این طور باشد سازمان قطعا آن فیلم را در مدارس به اکران می گذارد.»
پایه شناس اظهار داشت: «باید یک کار جدی در این زمینه صورت بگیرد و این طور نیست که کسی بگوید مثلا برای یک فیلم مستند در سینماها اکران بگذاریم اما هیچ تبلیغ و فرهنگ سازی برای آن نکنیم که نتیجه اکران، این می شود که کسی برای دیدن فیلم بلیت تهیه نمی کند. باید بپذیریم که تصور افراد از یک فیلم مستند همان گزارش های معمولی است که از تلویزیون پخش می شود و مخاطب فکر می کند فیلم مستند اکران شده هم همان گزارش های بی سر وته است، این در حالی است که ما فیلم های مستند داریم که تماشاگر خود را میخکوب می کند اما متاسفانه امکان دیده شدن پیدا نمی کنند.»
وی با اشاره به اینکه بسیاری از فیلم های مستند با اینکه مستندهای خوبی هستند اما به دلیل وجود مخاطب خاص قابلیت اکران عمومی ندارند بیان کرد: «منظور از مخاطب خاص مخاطب کم نیست منظور فیلم هایی است که برای یک عده از مخاطبان تولید شده است به طور مثال فیلم هایی که خاص وزارت امور خارجه تولید می شوند یا ممکن است یک فیلمی برای یک قشر دانشجویی جذاب باشد اما باید دید که هدف ساخته شدن از یک فیلم چیست؟»
وی افزود: «فیلم های سینمایی اساسا برای مخاطب عام ساخته می شود به این دلیل که یک کار تجاری است اما فیلم مستند تجاری نیست و برای آدم های بخصوص ساخته می شود و ممکن است گاهی این دایره محدود و گاهی هم به اندازه کل جامعه گسترده باشد.»
پایه شناس ادامه داد: «بنابراین ما ابتدا باید مخاطب خودمان را بشناسیم. از جهت دیگر تلویزیون هم در ایجاد این فرهنگ غلط سهیم بوده به این خاطر که خیلی وقت ها گزارش های سطحی را به جای مستند به مردم نشان داده و دید مردم را خراب کرده است.»
این مستندساز در نکته دیگری عنوان کرد: «ماجرای مخاطب و فیلم مستند به یک چرخه معیوب تبدیل شده است به این معنا که مخاطبان کم اند برای همین سرمایه گذار سرمایه گذاری نمی کند از طرف دیگر فیلم های مستند ضعیف تولید می شود سپس همان فیلم های مستند ضعیف باعث ریزش مخاطب می شوند و عموما فیلم های مستند هم به دلیل عدم سرمایه گذاری افت کیفیت پیدا می کنند. به این خاطر احساس می کنم شاید بتوان سازمانی که یک بودجه ای دارد این چرخه را بشکند و مخاطب را تشویق به دیدن فیلم مستند کند تا اهمیت فیلم مستند مشخص شود بنابراین سرمایه گذاری بیشتر می شود و فیلم های مستند بهتری هم تولید می شوند.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «ما نمی توانیم در این زمینه از آموزش و پرورش توقع داشته باشیم همین که همکاری داشته باشد کافی است.»
ارسال نظر